Een infographic waarin de geschiedenis en oorsprong van het shiba ras worden uitgelegd.
De Shiba
Deze trouwe dappere hond met zijn toegeknepen ogen bestaat al meer dan 3000 jaar.
Het is een stevig gebouwde hond met een brede kop. een spitse snuit en donkere levendigeogen.
Hij heeft een stugge dichte vacht en een overvloedig behaarde staart.
Schofthoogte reuen 39,5 cm teven 36,5 cm, waarbij een afwijking van 1.5 cm meer of minder istoegestaan.
Gewicht Reu 8 tot 11kg Teef 7 tot 9 kg.
Gemiddelde leeftijd 12 tot 15 jaar.
Hij is intelligent, behendig en altijd actief.
Hij is schoon op zichzelf en onderhoud zijn vacht als een kat.Hij is eigenwijs en koppig en soms heel duidelijk aanwezig of stil in zijn eigen wereldje teruggetrokken. Hij past zich als gezelschapshond en de omstandigheden aan, als hij maar voldoendevrijheid krijgt.
Inderdaad, een Shiba lijkt niet op onze westerse rassen; hij is stil en ondoorgrondelijk.
Hij toont zijn gevoelens niet.Echter, denk maar niet dat hij nietszeggend is, of mat. Hij is juist heel levendig en klein.Een liefdesrelatie met hem is absoluut de moeite waard.De Shiba is altijd een trouwe metgezel van de japanner geweest. Hij jaagde op klein wild, maar waarschijlijk ook op beren hoog in de bergen. Hij bestaat nog steeds, maar speelt een andere rol in ons dagelijks leven.
In Japan is de Shiba erg populair. Je ziet hem zowel in de stad als op het platteland, braaf trippelend aan zijn lijn of vrij aan het rond neuzen in de natuur, maar ook dan blijft hij bij zijn baasje.
Flexibel als hij is, neemt hij de levensstijl van zijn baasje over. Willen ze een jachthond? Daar is hij meteen voor te vinden! Of liever een gezelschap hond? Geen probleem. Hij vindt alles goed, als hij maar genoeg aandacht krijgt.
De Shiba behoort tot de vijfde groep volgens de rassen indeling van de FCI, honden van het keeshond type. De andere Japanse keeshonden heten Akita Inu, Hokkaido, Kai, Kishu, Nihon. Kishu en de Shikoku.
Onze eerste Shiba
Sempurna Shivan Andos
In 2005 kregen wij onze eerste Shiba, en daarvoor moest ik een flink stuk rijden.
Maar mijn verlangen om een Shiba te krijgen was zo groot,dat ik opgewekt naar de
maan zou hebben gereisd!
Toen we de puppy's voor het eerst zagen, wisten we meteen dat al onze inspanningen
het waard waren geweest. Hij woog ongeveer 3 kilo en leek een beetje op een vosje
of een rode koalabeer, met de lenigheid van een aap en de nieuwsgierigheid en
motivatie van een jong intelligent kind. Ik was gewend aan Duitse herders met grote
oren, maar deze Shiba pup had smalle, driehoekige oren die spits in een fijne punt
uitliepen en naar voren waren gespitst. Dit gaf hem een alerte en slimme verschijning.
Het leek wel alsof hij geen woord wilde missen van wat wij zeiden. Zijn donkerbruine
ogen, schuin omhoog naar de oorinzet, straalden pret en ondeugd uit. Ik keek met pure
bewondering naar hem.
Op zijn beurt keek hij terug naar mij, met zijn hoofd iets schuin, alsof hij iets van mij
verwachtte. Plotseling, zonder enige aarzeling, sprong deze onverschrokken kleine pup
vanuit staande positie recht in mijn armen. Ik was totaal verrast door zijn snelheid. Hij onderzocht mijn neus, de binnenkant van mijn oren en zelfs mijn kapsel. Als ik hem de kans had gegeven, zou hij waarschijnlijk mijn tanden hebben geteld en mijn gebit volledig onderzocht. Toen hij zijn inspectie had voltooid, gaf hij me een vlugge kus op mijn wang, alsof hij wilde zeggen: "uitmuntend". Vanaf dat moment waren we onafscheidelijke vrienden.
Hij liet ons zijn zachte, dubbele vacht aanraken en zijn prachtige krullende staart bewonderen, die sierlijk over zijn rug lag. Dit was geen hond die ooit zijn staart zou laten hangen voor vreemden, noch zenuwachtig zou zijn in een showring. Hij werd de hond van mijn dromen, een trouwe kameraad voor het leven, en een verwante geest. Met een zwaar hart en een lichte beurs nam ik uiteindelijk afscheid van hem.
Sempuirna Shivan Andos 15-05-2005 -17 -02-2022 +
De fokker en ik waren het erover eens dat hij nog te jong was om zijn moeder en zijn vier nestgenootjes te verlaten. Een moeder Shiba traint en onderricht haar kroost zorgvuldig, en het is essentieel voor de gedragsontwikkeling dat de pups vroeg leren hoe de rangorde binnen de groep werkt. Er zit iets primitiefs en oorspronkelijks in de Shiba, iets dat hem een waardigheid geeft die veel groter is dan zijn fysieke gestalte. Het is een moeilijk te beschrijven eigenschap, die nog niet door menselijke tussenkomst is verdwenen.
Een Shiba ziet zichzelf als gelijk aan mensen en weet snel de krachten en zwakheden van zijn eigenaar in te schatten. Hij past zich met een hartstochtelijke toewijding en intense loyaliteit aan, wat echter niet betekent dat hij gehoorzaam zal zijn. Zijn gedrag komt niet altijd voort uit training, maar uit een diepe band en loyaliteit.
Toch laat een Shiba ook snel zijn verontwaardiging zien als hij jaloers is, te weinig aandacht krijgt, of zijn voedsel en genegenheid moet delen. Hij kan dan reageren met een ongecontroleerde woede-uitbarsting, waarin zijn impulsieve jachtinstinct naar boven komt. Deze emotionele uitbarstingen zijn een deel van de primitieve aard van de Shiba, net zoals wij mensen soms reageren op intense emoties. Maar juist door deze complexiteit is de Shiba zo'n fascinerende, loyale en bijzondere metgezel.
Een infographic waarin de geschiedenis en oorsprong van het shiba ras worden uitgelegd.
De Shiba
Deze trouwe dappere hond met zijn toegeknepen ogen bestaat al meer dan 3000 jaar.
Het is een stevig gebouwde hond met een brede kop. een spitse snuit en donkere levendigeogen.
Hij heeft een stugge dichte vacht en een overvloedig behaarde staart.
Schofthoogte reuen 39,5 cm teven 36,5 cm, waarbij een afwijking van 1.5 cm meer of minder istoegestaan.
Gewicht Reu 8 tot 11kg Teef 7 tot 9 kg.
Gemiddelde leeftijd 12 tot 15 jaar.
Hij is intelligent, behendig en altijd actief.
Hij is schoon op zichzelf en onderhoud zijn vacht als een kat.Hij is eigenwijs en koppig en soms heel duidelijk aanwezig of stil in zijn eigen wereldje teruggetrokken. Hij past zich als gezelschapshond en de omstandigheden aan, als hij maar voldoendevrijheid krijgt.
Inderdaad, een Shiba lijkt niet op onze westerse rassen; hij is stil en ondoorgrondelijk.
Hij toont zijn gevoelens niet.Echter, denk maar niet dat hij nietszeggend is, of mat. Hij is juist heel levendig en klein.Een liefdesrelatie met hem is absoluut de moeite waard.De Shiba is altijd een trouwe metgezel van de japanner geweest. Hij jaagde op klein wild, maar waarschijlijk ook op beren hoog in de bergen. Hij bestaat nog steeds, maar speelt een andere rol in ons dagelijks leven.
In Japan is de Shiba erg populair. Je ziet hem zowel in de stad als op het platteland, braaf trippelend aan zijn lijn of vrij aan het rond neuzen in de natuur, maar ook dan blijft hij bij zijn baasje.
Flexibel als hij is, neemt hij de levensstijl van zijn baasje over. Willen ze een jachthond? Daar is hij meteen voor te vinden! Of liever een gezelschap hond? Geen probleem. Hij vindt alles goed, als hij maar genoeg aandacht krijgt.
De Shiba behoort tot de vijfde groep volgens de rassen indeling van de FCI, honden van het keeshond type. De andere Japanse keeshonden heten Akita Inu, Hokkaido, Kai, Kishu, Nihon. Kishu en de Shikoku.
Introductie van de Shiba.
De Shiba is een pittige, dicht bij de natuur staande, energieke hond van bescheiden formaat. De bescheidenheid blijft behouden bij zijn afmeting, want hij is een trotse, zelfbewuste hond die wel iets katachtigs heeft. Hij is vrolijk en verzint spelletjes die hij eindeloos kan volhouden.
Hij is waaks en slaat groot alarm als er iemand voor je deur staat. Hij kan terughoudend zijn naar vreemden, maar er zijn ook Shiba’s die behoorlijk open zijn. Hij is zelfstandig van aard en niet honkvast. Waar u bij aanschaf van een Shiba rekening mee dient te houden, is zijn vermogen tot uitbreken.
De Shiba is instaat om over een hek van 1.50 meter te springen. Bovendien is hij razend snel
in het zich een weg naar buiten te graven. Wanneer je, je Shiba veel in je tuin laat, is dit zeker
iets om rekening mee te houden. Het beste is een stuk tuin voor hem af te zetten waar hij naar
hartenlust kan graven zonder je gazon te ruineren.
Het is ongetwijfeld al meer dan 3000 jaar geleden dat dit kleine stevige, pientere hondje zijn spitse snuit op de Japanse archipel liet zien.
Hij wordt beschouwd als een van de oudste Japanse rashonden. Maar hoe kwam hij in Japan terecht? Waarschijnlijk was hij uit het zuiden van China afkomstig, waar wilde hondachtigen leefden die sterke overeenkomsten met hem vertoonden. Hij zou met de mensenstroom mee, via Korea, het eiland Honshu hebben bereikt, het grootste eiland van de archipel.
Aan het eind van 1991 waren er in Nederland meer dan 50 Shiba’s, waarvan verschillende honden Nederlands en meervoudig Europees kampioen waren. Twee reuen werden wereldkampioen, waarbij één reu de titel zelfs twee keer behaalde. Een Nederlands kampioen teef behaalde successen op wereldtentoonstellingen in Denemarken, en veel Shiba’s wonnen internationale titels. Hoewel de titel internationaal kampioen doorgaans pas wordt toegekend na het afleggen van een werkproef, was dit voor de Shiba nog niet mogelijk omdat er onduidelijkheid bestond over hoe dit moest worden geregeld.
Twee Shiba’s kwalificeerden zich voor de competitie ‘Hond van het Jaar’ in 1989 en 1990 door hoge punten te scoren voor beste van het ras, beste van de groep en een plaatsing bij de eerste vijf op de CAC-CACIB shows. Goede bloedlijnen werden geïmporteerd uit Engeland, Denemarken, Zweden, Japan, Italië en de Verenigde Staten. Dankzij deze variatie aan bloedlijnen is er nu een rijke genetische basis in Nederland, die in de toekomst alleen maar betere Shiba’s zal opleveren, mits het fokken en keuren op een intelligente manier volgens de standaard van de Nippon Club van Japan en goedgekeurd door de FCI wordt uitgevoerd.
Enkele tweede generatie Shiba’s hebben hun ouders al overtroffen, wat aantoont dat het ras zich positief ontwikkelt – precies zoals het zou moeten zijn.
De Geschiedenis van de Shiba
De Shiba's geschiedenis is verweven met het leven in de bergachtige regio's van Japan, waar hij zich onderscheidde als een moedige en vaardige jachthond. Oorspronkelijk werd de Shiba ingezet voor de jacht op diverse soorten wild, waaronder de Yamadori (een bergfazant), hazen, vossen, dassen en zelfs reeën. Ondanks zijn compacte formaat wordt vermoed dat de Shiba ook jaagde op grotere prooien zoals wilde zwijnen en beren. In deze afgelegen gebieden, waar de Shiba vaak de enige hond was, bleef zijn raszuiverheid door de eeuwen heen zorgvuldig bewaard.
Gedurende zijn lange geschiedenis onderging de Shiba weinig fysieke veranderingen, maar zijn scherpzinnigheid en behendigheid maakten hem tot een meesterlijke jager. Zijn jachttechnieken werden door ervaring steeds verder verfijnd, waardoor hij een onmisbare metgezel werd voor jagers in de regio. De Shiba kon zelfstandig werken, wat hem extra waardevol maakte in de ruige, onherbergzame gebieden van Japan.
De band tussen de Shiba en zijn menselijke metgezellen was diep en gebaseerd op wederzijds vertrouwen. Sommige eigenaren waren zo gehecht aan hun Shiba dat ze, zodra hun hond overleed, onmiddellijk een nieuwe namen om de traditie voort te zetten. Hierdoor hadden veel families door de generaties heen meerdere Shiba’s. Deze toewijding aan het ras bleef door de eeuwen heen bestaan en hielp bij het behouden van de sterke eigenschappen van de Shiba.
Hoewel de Shiba geen prominente rol speelde in de grote, traditionele Japanse beschavingen, werd hij in de bergachtige gebieden zeer gewaardeerd en gekoesterd. Zijn vaardigheden als jager en trouwe metgezel droegen bij aan zijn voortbestaan en populariteit, wat hem tot op de dag van vandaag een geliefd ras maakt in Japan en ver daarbuiten.
Oorlogsslachtoffer
De periode tussen 1910 en 1920 markeerde een cruciaal keerpunt voor de Shiba en andere inheemse Japanse hondenrassen. Tijdens deze tijd begonnen Japanners zich meer te verdiepen in kynologie, de studie van hondenrassen, en maakten ze een inventarisatie van hun eigen rassen om ze te behouden. Men erkende dat deze hondenrassen een belangrijk onderdeel vormden van het nationale erfgoed, en in 1936 werd de Shiba officieel beschermd als cultureel waardevol ras.
Kort na deze erkenning brak echter de Tweede Wereldoorlog uit, wat een verwoestende impact had op de hondenpopulatie in Japan, waaronder de Shiba. Tegen het einde van de oorlog stond het ras op de rand van uitsterven. De oorlog had niet alleen geleid tot een afname van de hondenpopulatie, maar ook tot een gebrek aan voedsel en middelen om de overgebleven dieren te onderhouden.
Na de oorlog namen toegewijde kynologen de zware taak op zich om het Shiba-ras van de ondergang te redden. Ze trokken naar de afgelegen dorpen op het eiland Honshu, waar ze zochten naar overlevende Shiba's die mogelijk geïsoleerd waren gebleven en daardoor hun raszuiverheid hadden behouden. Door middel van zorgvuldig selectief fokken wisten ze de overgebleven honden te verzamelen en het ras weer op te bouwen. Deze inspanningen hebben ervoor gezorgd dat de Shiba herstelde van de bijna-vernietiging tijdens de oorlog.
Vandaag de dag is de Shiba een van de meest geliefde gezelschapshonden in Japan. Zijn populariteit groeit ook wereldwijd, met name in Europa en de Verenigde Staten. De Shiba staat bekend om zijn levendige karakter, intelligentie en unieke uiterlijk, wat hem een gewaardeerde metgezel maakt. Dankzij de toewijding van kynologen en hondenliefhebbers is het Shiba-ras hersteld van de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en heeft hij een blijvende plaats veroverd in de harten van mensen over de hele wereld.
Het Karakter van de Shiba:
Hier zijn enkele van de goede eigenschappen van de Shiba:
Enkele minder positieve eigenschappen zijn onder andere:
Belangrijke tips voor de omgang met een Shiba zijn:
Een kleinehond met veel Sprit
De Shiba Inu, hoewel klein van stuk, is een hond vol energie en karakter. Zijn levendige geest blijft op elke leeftijd aanwezig, en wanneer hij de natuur in gaat, komt zijn ware aard naar boven. Deze hond, die zijn oorsprong vindt in de bergachtige gebieden van Japan, is gefokt als jager, en dat instinct leeft nog altijd in hem voort. De geur van wild laat hem trillen van opwinding, en zijn atletische bouw maakt hem perfect geschikt om urenlang door de bossen te rennen.
Wandelen met een Shiba in de natuur is een genoegen, want hij is bijzonder gecharmeerd van het verkennen van bossen en velden. Hoewel hij vaak zonder problemen los kan lopen, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat hij naar u terugkomt wanneer u roept. Zijn onafhankelijke karakter maakt hem namelijk soms onvoorspelbaar; hij kan besluiten om zijn eigen plan te trekken. Toch bouwt u, met geduld en vertrouwen, een sterke band op waardoor hij graag naar u zal terugkeren.
Thuisgekomen transformeert deze actieve hond in een rustige en gevoelige metgezel. Hij geniet van de luxe van een comfortabel kussen of een warm plekje bij het vuur. Ondanks zijn levendigheid buiten, heeft de Shiba binnen een verfijnde voorkeur voor rust en comfort. Het zijn deze momenten van kalmte en gezelligheid die zijn veelzijdige karakter zo uniek maken: een hond die evenveel waarde hecht aan avontuurlijke uitstapjes als aan de knusse momenten thuis.
Goed opvoeden
Het opvoeden van een Shiba Inu vraagt om geduld, begrip en een duidelijk leiderschap. Dit trotse, zelfstandige ras heeft een sterke wil en ziet zichzelf graag als leider van de roedel. Daarom is het belangrijk dat jij vanaf het begin duidelijk maakt dat jij die rol vervult. Dit betekent niet dat je hard of streng moet zijn, maar wel dat je liefdevolle consequentie moet toepassen. De Shiba heeft een scherp geheugen en zal onzekerheid, inconsistentie of een ruwe aanpak niet snel vergeten. Een respectvolle benadering is essentieel om zijn vertrouwen te winnen en zijn natuurlijke neiging tot dominantie te temperen.
De sleutel tot succes bij het opvoeden van een Shiba Inu ligt in het bieden van duidelijke leiding en een consequente opvoeding. Vooral in de puppytijd en puberteit is socialisatie en training van groot belang. Zijn sterke jachtinstinct maakt het noodzakelijk om hem goed te trainen, vooral als het gaat om loslopen en terugkomen op commando. Dit vergt toewijding, maar de beloning is groot: een goed opgevoede Shiba die met plezier naar je luistert en zich in verschillende situaties rustig en beheerst gedraagt.
Bij de opvoeding van een Shiba Inu is het belangrijk om hem te respecteren in zijn onafhankelijkheid en zijn unieke karakter te begrijpen. Hij is geen hond die zich zomaar laat commanderen; hij vereist een subtielere aanpak waarbij wederzijds respect centraal staat. Gebruik nooit een harde of straffende aanpak, want dit zal zijn neiging tot koppigheid en onafhankelijkheid alleen maar versterken. Zorg ervoor dat je kalm en geduldig blijft, zelfs wanneer hij zijn eigenzinnige kant laat zien.
Een Shiba Inu opvoeden vraagt om toewijding en inzicht, maar wie het op de juiste manier doet, zal een loyale, intelligente en zelfverzekerde hond aan zijn zijde hebben. Met begrip, geduld en respect bouw je een sterke, wederzijdse band op die een leven lang meegaat.
Rasstandaard
Hier is een samenvatting van de kenmerken van de Shiba
Algemeen voorkomen:
Aard:
Lichaamsbouw:
Hoofd:
Ogen:
Oren:
Gebit:
Lichaam:
Ledematen:
Staart:
Vacht:
Kleur:
Urajiro:
Schofthoogte:
Fouten:
Diskwalificerende fouten:
NB:
.jpg?etag=%22c26e3-66fd8887%22&sourceContentType=image%2Fjpeg&ignoreAspectRatio&resize=400%2B268&quality=85)
Illustraties die de verschillende kleuren en patronen van shiba-vachten laten zien, zoals rood, sesam, Black and Tan of cream.
Kleuren van de Shiba:
Hoog geprefereerd en geprezen in de showring. Sesam rood (Aka-goma):
Tweede voorkeur, een mengeling van rood, zwart en wit met overheersend rood.
Black en tan met witte aftekeningen: Derde aantrekkelijke kleur, maar een geheel zwarte hond wordt niet gekwalificeerd als een Shiba.Sesam zwart (Kuro goma):
Vierde plaats, vergelijkbaar met sesam rood, maar met overheersende zwarte haren.Wit: Toegestane kleur, maar in Japan de minst geprefereerde in de showring.
Historische Shiba-rassen:San-in Shiba: Middelgroot, zwartgevlekt, levendig en zelfstandig. Afkomstig uit Shimane en Tottori prefectuur. Mina Shiba: Kleiner ras, vuurrode kleur, kleine donkerbruine driehoekige ogen, en gestrekte staart. Afkomstig uit Gifu prefectuur. Shinshu Shiba: Afkomstig uit Nagano prefectuur, kleine, meestal rode honden met korte borstelige beschermende haren en een zachte, dichte ondervacht.
Moderne Shiba:Rode Shiba's hebben korte borstelige beschermende haren en een zachte, dichte ondervacht. Neiging naar rondere ogen en een zwart masker, dat niet altijd verdwijnt op de leeftijd van achttien maanden tot twee jaar. Fokken en Standaard:Stambomen en registraties zijn essentieel voor het behouden van de zuiverheid van een rasecht gefokte Shiba Inu. Documentatie begon in de jaren 1930.Verwarring over verschillen in type in Europa benadrukt het belang van een goede kennis van de verbeterde standaard en het volgen van fokregels. Belang van het behouden van type en temperament boven kleur bij het fokken.
Black And Tan
Wit
Sesam
Rood
De Shiba Inu is een keizer in zijn eigen rijk
De Keizerlijke Shiba Inu:
Majestueuze Uitstraling:
Leider in zijn Rijk:
Koninklijke Vacht en Gracieuze Verschijning:
Intelligentie en Behendigheid:
Fokken met Liefde en Toewijding:
Charisma en Liefde voor Avontuur:
Het jachtinstinct van de shiba
De Shiba Inu is een hondenras dat oorspronkelijk werd gefokt in Japan voor de jacht op kleine prooien, zoals vogels en klein wild. Vanwege hun geschiedenis als jachthonden hebben Shiba Inu's vaak een sterk ontwikkeld jachtinstinct. Hier zijn enkele kenmerken van het jachtinstinct van de Shiba Inu:
Opmerkzaamheid: Shiba Inu's hebben een scherp gevoel voor waarneming en zijn meestal erg alert op hun omgeving. Ze kunnen snel kleine bewegingen of geluiden detecteren die mogelijk prooien aangeven.
Zelfstandigheid: Shiba Inu's hebben een onafhankelijke aard en kunnen de neiging hebben om hun eigen beslissingen te nemen. Dit kan soms resulteren in het volgen van hun jachtinstinct, zelfs als ze loslopen.
Vastberadenheid: Als ze eenmaal een prooi hebben opgemerkt, kunnen Shiba Inu's vastberaden en volhardend zijn in hun streven om de prooi te achtervolgen en te vangen.
Aandacht voor beweging: Shiba Inu's worden vaak aangetrokken door beweging, zoals snel bewegende objecten, mensen of dieren. Dit kan voortkomen uit hun jachtinstinct om zich te concentreren op potentiële prooien.
Kleine dieren: Vanwege hun geschiedenis als jachthonden kunnen Shiba Inu's de neiging hebben om te reageren op kleine dieren, zoals vogels, knaagdieren of katten.
Bij het omgaan met een Shiba Inu is het belangrijk om hun jachtinstinct in overweging te nemen. Training, socialisatie en toezicht zijn essentieel om ervoor te zorgen dat ze goed met andere dieren kunnen omgaan en veilig kunnen loslopen. Het begrijpen van hun natuurlijke neigingen kan je helpen om een positieve relatie met je Shiba Inu te ontwikkelen.
Honden en kinderen
Honden zijn geweldige metgezellen en kunnen een waardevolle toevoeging zijn voor gezinnen met kinderen. Het is echter belangrijk om alert te blijven op de interactie tussen honden en kinderen en zich bewust te zijn van potentiële gevaren. Het is essentieel dat kinderen worden geleerd hoe ze op de juiste manier met honden moeten omgaan om ongelukken te voorkomen.
Het eerste wat kinderen moeten leren, is om respect te tonen voor de grenzen van de hond. Zelfs de meest vriendelijke hond kan geïrriteerd raken als ze voortdurend aan hun oren worden getrokken of aan hun staart worden getrokken. Kinderen moeten leren om voorzichtig en zachtjes met honden om te gaan, en ze nooit te storen als ze eten of slapen.Daarnaast moet er altijd toezicht zijn tijdens het spelen tussen honden en kinderen. Zelfs de beste hond kan onvoorspelbaar reageren als ze overweldigd worden door opwinding of als ze zich bedreigd voelen.
Ouders en verzorgers moeten leren de lichaamstaal van de hond te herkennen en onmiddellijk in te grijpen als ze merken dat de hond ongemakkelijk wordt. Het is ook belangrijk om kinderen te leren hoe ze veilig kunnen benaderen en aaien. Honden mogen nooit van bovenaf worden benaderd of ruw worden behandeld. Kinderen moeten leren om hun hand uit te steken zodat de hond eraan kan ruiken en vervolgens voorzichtig over de rug te aaien. Ze moeten ook weten dat ze de hond altijd met rust moeten laten als de hond zich terugtrekt of tekenen van stress vertoont. Het is van cruciaal belang dat kinderen de fundamentele regels leren om veilig om te gaan met honden. Door hen te leren respectvol te zijn en de lichaamstaal van honden te begrijpen, kunnen ongelukken worden voorkomen en kan er een harmonieuze relatie ontstaan tussen kinderen en honden.
Onthoud altijd dat de veiligheid en het welzijn van kinderen en honden voorop moeten staan. Hij is een fantastische kindervriend. Kinderen zijn dol op zijn vossenkop, zijn dikke vacht en zijn grappig gekrulde staart. Hij heeft iets van een vos, maar ook van een teddybeer of een vriendelijke wolf. Hij is totaal niet agressief en altijd in voor een spelletje. Met de hond als pup in huis, moeten we er rekening mee houden dat deze hond in verhouding veel sneller gaat in leeftijd en ontwikkeling als onze kinderen.
We kunnen ervan uitgaan dat een hond bij een leeftijd van acht maanden al in honden jaren een flinke puber is en het kind nog steeds acht maanden.Daarom is het dat een hond op deze leeftijd de roedel uit gaat proberen, op alles wat wel of niet mag. Dit heeft deels ook te maken met het geslachtsrijp worden van de hond. De hond volgt het aangegeven patroon vanuit zijn natuur, men begint onderaan de ladder en kruipt omhoog, dus ook onze jongeling.
De zoon of dochter is het eerst aan de beurt. Deze zal het eerst belaagd worden door onze hond door middel van bijten en machtspelletjes om te kunnen bepalen of het kind in staat is de hond te domineren of niet. Is dat niet het geval dan gaat de hond naar de eerstvolgende op de rangorde ladder. Dat kan een ouder kind zijn of zelfs moeder de vrouw of pa zelf, deze eenmaal getest, dan gaat de hond zijn verworven status uitbuiten.Wij dienen er dan ook zorg voor te dragen, als we een goede en sociale huishond willen hebben, dat het zover niet kan komen door de hond een slag voor te zijn en de kinderen te beschermen voor een dergelijke escalatie. Makkelijk is dat niet maar dat wisten we natuurlijk al toen we besloten een hond te nemen! De roedelleider (pa of ma) zal zijn rol zeer goed en doordacht moeten uitvoeren en het kind moeten beschermen voor dergelijke machtsspelletjes, dus nooit het kind met de hond laten spelen zonder dat u erbij bent, om er eventueel tussen te komen. Het kind vertellen dat hij het spelletje altijd moet winnen van de hond. Zodat er al gelijk in het spel een rangorde verschil ontstaat tussen het kind en de hond. Wie het spel wint is dus letterlijk de baas. Dan dienen we te bedenken dat de hond in leeftijd niet gelijk opgaat met het kind en dat de hond alsmaar sterker en sterker wordt dus het spel mag nooit te lang duren omdat het kind het dan op kracht zou kunnen verliezen.
Het kind heeft altijd gelijk en de hond NOOIT!
Mocht het voorkomen dat het kind de hond gaat
pesten door met een potlood in het oor te steken en
de hond zijn ongenoegen uit door middel van bijten
naar het kind, dan zet u het kind even apart, buiten
het zicht van de hond, en geeft u de hond een standje
door hem in zijn nekvel te pakken en hem door elkaar
te schudden zoals een goede roedelleider betaamt.
Daarna vertelt u het kind dat deze fout geweest is en
geeft hem al dan niet straf hiervoor maar nooit! in het
bijzijn van de hond deze zou het op kunnen vatten als
of hij in het gelijk gesteld wordt door de roedelleider
en het in het vervolg zelf gaat doen wat natuurlijk nooit de bedoeling kan zijn.
Wat u hier doet is de rang bevestigen van allebei in de ogen van de hond door de hond erop te wijzen dat deze niets maar dan ook niets heeft in te brengen in de roedel en dat u daar als roedelleider op toeziet. Wat u gelijker tijd doet is de rang bevestigen van uw kind deze zet u meteen een paar treden hoger op de rangordeladder als de hond; de hond heeft dan niet snel de moed om een rangordestrijd aan te gaan met u of met het kind. Problemen zal het altijd wel geven, maar met deze informatie komt u al een heel eind in de goede richting van het honden- opvoedspel.
De Shiba is een keizer in zijn eigen rijk
Er zijn veel mensen die een kleine hond met een gemakkelijk te verzorgen vacht zoeken en die de Shiba als de perfecte oplossing zien. Ik vind dit een op zichzelf staand probleem ... Verkoop nooit een hond, vooral geen Shiba aan mensen die de hele dag van huis zijn. Het is een ondeugende hond met een aangeboren nieuwsgierigheid.De hond kan niet alleen in huis achterblijven zonder de inboedel te onderzoeken. Onze Shiba's wilden weten hoe het water uit de kraan kwam; waarom eieren werden gebruikt in de cake en hoe de televisie werkt. Alle elektriciteitsdraden en stopcontacten waren voor hen een mysterie en het stuur van de auto was een bijtring voor hun eigen gebruik. Evenzo zou het erg wreed zijn om de Shiba een hele dag in een kooi op te sluiten. Dit zou gelijkstaan met het in gijzeling houden van de hond, waarbij deze wordt blootgesteld aan dezelfde mentale wreedheden en claustrofobische fysische condities welke de westerse gijzelaars, die onlangs zijn vrijgelaten uit het Midden-Oosten, hebben meegemaakt.
Een Shiba wil graag bij de huishoudelijke activiteiten betrokken worden en geniet tot het uiterste van de kameraadschap met zijn baas. Ontneem je hem zijn ruimte en zijn contact met de mensen, dan gaat zijn lichamelijke en geestelijke conditie achteruit. Zowel een appartement als een flat zijn geschikt om een Shiba te houden, tenzij de eigenaar bereid is vroeg op te staan en het slechtste weer te trotseren om de hond regelmatig uit te laten. De trotse huiseigenaar moet ook op het feit voorbereid zijn dat de Shiba tenminste tweemaal per jaar zijn dikke wollen vacht verliest. Hij moet regelmatig geborsteld en verzorgd worden en men moet er rekening mee houden dat er op de gekste plaatsen haren te vinden zullen zijn.
De Shiba heeft ruimte, ruimte en nog eens ruimte nodig. Hij heeft behoefte aan een beschermd gebied, waar hij kan rennen en spelen zonder dat hij last heeft van de verkeersdrukte. Zijn impulsief instinct om op onderzoek uit te gaan, gaat niet gepaard met een ingebouwde set verkeersregels. Hij is zo impulsief en vol beweging dat hij niet overweg kan met het snelverkeer. Ik ben er ook geen voorstander van om de Shiba een goed huisdier voor kleine kinderen te noemen, eenvoudigweg omdat het een kleine hond is. Hoe goed getraind ook, hij heeft een eigen karakter en terecht. Het wezenlijke van de hond, hetgeen hem zo'n opwindend bezit maakt, kan ook een bedreiging voor zijn gezondheid zijn, wanneer hij niet door zijn omgeving begrepen wordt.
Respect tonen voor de grenzen van de hond:
Toezicht tijdens het spelen:
Veilig benaderen en aaien:
Rangorde en leeftijdsverschil:
Interventie bij pesten:
Algemene tips voor Shiba-honden:
Waarschuwing bij jonge kinderen:
