Jachtinstinct.

Achter in onze tuin zweefde eens een vlinder in de warme zomer lucht. Zo snel als de bliksem schoot een van onze honden op zijn katachtige voeten vooruit, sprong bijna 2 meter in de lucht en had de vlinder te pakken. Zijn gezichtsveld en zijn reflexen zijn zeer opmerkelijk. Ze zijn erg alert in hun omgeving en op de hoogte met alles wat er om hen heen gebeurt. Hetgeen ons soms versteld doet staan. Ook kwamen we erachter dat hun gezichtsveld in het duister niet afneemt. Het is moeilijk om in het midden van de nacht, zonder sterretjes aan de hemel een bal te gooien welke hij zonder moeite terugbrengt. Hun zintuigen zijn zo scherp dat wij er nog niet uit zijn of het zijn reukorgaan zijn gehoor of in het geheim geïmplanteerde Japanse honden radar is die hem helpt bij het terug vinden. Ook de beweeglijkheid en spring vaardigheid. De lengte van de snuit bevordert het vermogen van de Shiba om een spoor te volgen, te jagen, onder de grond te gaan en het wild terug te brengen. De fokkers die streven naar een hond met zeer veel "bone", een erg brede schedel en een korte snuit zouden beter Staffordshire Bull Terriërs kunnen fokken, want dit is niet de goede Shiba structuur. Europese keurmeesters die bevoegd zijn de Shiba in de ring te beoordelen, dragen een grote verantwoordelijkheid voor het ras . Het is van het allergrootste belang dat zij zich bewustzijn van de werkcapaciteiten en de originele functie van deze hond en zijn ware essentie herkennen.

Zijn jachtinstinct is voor sommige eigenaren niet altijd even leuk. De Shiba heeft het karakter van een leider, de eigenaar moet hem de baas kunnen zijn en vooral blijven. Als je hem ziet zou je dat niet van hem denken, want hij is klein en lijkt op een vosje. Maar daar verkijk je je op! Iemand die niet consequent kan opvoeden is zeker niet geschikt voor een Shiba . 'NEE' moet wel 'NEE' blijven en niet één keer 'JA' want dan heeft hij gewonnen. De Shiba heeft veel mogelijkheden; niet alleen jagen maar ook waken, apporteren en behendigheid vindt hij leuk. Ook is hij dol op springen, lopen rennen en andere actieve bezigheden. In huis is de Shiba  meestal heel rustig, alleen na even weggeweest te zijn, is hij even een paar minuten dolenthousiast bij thuiskomst. Hij is geen echte kapotmaker in huis, toch kan het wel eens voorkomen dat er een stekker van het snoertje af is gekluifd. Over het algemeen kan een Shiba goed alleen zijn, zeker als hij voldoende beweging en aandacht krijgt en het hem van pup af aan aangeleerd wordt.