Een infographic waarin de geschiedenis en oorsprong van het shibaras worden uitgelegd, inclusief interessante feiten en trivia.
Introductie van de Shiba.
De Shiba is een pittige, dicht bij de natuur staande, energieke hond van bescheiden formaat. De bescheidenheid blijft behouden bij zijn afmeting, want hij is een trotse, zelfbewuste hond die wel iets katachtigs heeft. Hij is vrolijk en verzint spelletjes die hij eindeloos kan volhouden.
Hij is waaks en slaat groot alarm als er iemand voor je deur staat. Hij kan terughoudend zijn naar vreemden, maar er zijn ook Shiba’s die behoorlijk open zijn. Hij is zelfstandig van aard en niet honkvast. Waar u bij aanschaf van een Shiba rekening mee dient te houden, is zijn vermogen tot uitbreken.
De Shiba is instaat om over een hek van 1.50 meter te springen. Bovendien is hij razend snel in het zich een weg naar buiten te graven. Wanneer je, je Shiba veel in je tuin laat, is dit zeker iets om rekening mee te houden. Het beste is een stuk tuin voor hem af te zetten waar hij naar hartenlust kan graven zonder je gazon te ruineren.
Het is ongetwijfeld al meer dan 3000 jaar geleden dat dit kleine stevige, pientere hondje zijn spitse snuit op de Japanse archipel liet zien.
Hij wordt beschouwd als een van de oudste Japanse rashonden. Maar hoe kwam hij in Japan terecht? Waarschijnlijk was hij uit het zuiden van China afkomstig, waar wilde hondachtigen leefden die sterke overeenkomsten met hem vertoonden. Hij zou met de mensenstroom mee, via Korea, het eiland Honshu hebben bereikt, het grootste eiland van de archipel.
Aan het eind van 1991 waren er meer dan 50 Shiba’s in Nederland, waarvan verscheidene Nederlands kampioen en meervoudig Europees kampioen waren. Twee reuen werden wereldkampioen en één reu haalde de titel zelfs twee keer. Eén teef, Nederlands kampioen, was ook succes vol op de wereldtentoonstellingen in Denemarken, vele Shiba’s wonnen internationale titels, ofschoon de titel internationaal kampioen niet eerder wordt afgegeven voor er een werkproef was afgenomen.
Tot dusver is dit niet mogelijk geweest, daar niemand precies weet hoe dit geregeld moest worden, twee Shiba’s waren gekwalificeerd voor de hond van het jaar competitie (1989 en 1990) door het behalen van hoge punten voor de beste van het ras, beste van de groep en de plaatsing bij de eerste vijf tophonden CAC-CACIB shows.
Goede bloedlijnen werden geïmporteerd uit Engeland, Denemarken, Zweden Japan, Italië en uit combinaties van al deze lijnen met Amerikaanse Shiba’s. Er is nu dan ook een grote genetische pot beschikbaar in Nederland die mettertijd nog betere Shiba’s moet voortbrengen als het fokken en keuren wordt gedaan met een intelligente aanpak volgens de standaard opgesteld door de Nippon Club van Japan en goed gekeurd door de F.C.I.
Enkele tweede generatie Shiba’s hebben reeds hun ouders verbeterd, hetgeen ook de normale gang van zaken dient te zijn.
In 2005 kregen wij onze eerste Shiba en daar voor moest ik een flink stuk rijden, maar mijn verlangen een Shiba te krijgen was zo groot dat ik opgewekt naar de maan zou hebben gereisd! Onze eerste reactie bij het zien van de puppy’s was dat het al onze inspanning waard was geweest.
Hij woog ongeveer 3 kilo en leek een beetje op een vosje of een rode koalabeer met de lenigheid van een aap en de nieuwsgierigheid en motivatie van een jong intelligent kind. Ik was gewend aan een Duitse herdershond met grote oren. Deze Shiba pup had smalle driehoekige oren die spits, in een fijne punt uitliepen en naar voren waren gespitst, hetgeen wat hem een alerte verschijning gaf.
Eerlijk hij leek zo intelligent dat hij geen woord wilde missen van wat wij zeiden. Zijn erg donkerbruine ogen, schuin omhoog naar de oor inzet, waren helder en straalden pret en ondeugd uit. Ik stond werkelijk met pure bewondering naar hem te kijken. Op zijn beurt keek hij naar mij op, met zijn hoofd iets schuin naar een kant, alsof hij iets van mij verwachte.
Plotseling en zonder aarzeling sprong deze onverschrokken kleine knaap van uit staande positie recht in mijn armen. Ik was totaal verrast door zijn snelheid. Hij onderzocht mijn neus, de binnenkant van mijn oren en mijn kapsel. Als ik hem daartoe de kans had gegeven zou hij mijn tanden hebben geteld en mijn gebit volledig onderzocht hebben. Na dat hij zijn onderzoek had voltooid, gaf hij mij een vlugge kus op mijn wang en beloonde mij met een “uitmuntend” We werden onmiddellijk hartsvrienden.
Hij stond ons toe zijn zachte dubbele vacht aan te raken en zijn perfect aangezette staart, die over zijn rug krulde, te bewonderen.Dit was geen hond die ooit zijn staart zou laten hangen voor vreemdelingen of zenuwachtig zou zijn in de showring . Dit werd de hond van mijn dromen, voor de rest van mijn leven, een verwante geest en een echte kameraad. Het was een zwaar hart en een lichte beurs toen ik afscheid van hem nam.
Zijn fokker en ik waren het erover eens dat hij nog te jong was om zijn moeder en zijn vier andere nestmaatjes te verlaten. Een moeder Shiba onderricht en traint haar kroost goed. Het is belangrijk voor de gedragsontwikkeling en de psyche van de Shiba dat de jongen vroeg de rangorde binnen de groep weten. Er zit nog iets nogal primitiefs en oorspronkelijks in de Shiba, dat hem een waardigheid geeft die veel groter is dan zijn lichamelijke grootte. Het is een moeilijk te beschrijven eigenschap die nog niet door de menselijke tussenkomst is verdwenen.
Een Shiba denkt dat hij gelijk is aan de mensen en weet de krachten en de zwakheden van zijn eigenaar snel in te schatten, zodat hij zich weet aan te passen met een hartstochtelijke toewijding en intense loyaliteit, hetgeen niet noodzakelijkerwijs inhoudt dat zijn gedrag afstamt van gehoorzaamheidstraining.
Als gevolg van deze emotie valt de Shiba ten prooi aan dezelfde primitieve trekken waar mannen ook voor vallen. De Shiba laat ook snel zijn verontwaardiging blijken als hij jaloers is, te weinig aandacht krijgt of zijn voedsel of genegenheid met anderen moet delen. Hij kan reageren met een ongecontroleerde woede-uitbarsting die zijn impulsieve jachtinstinct naar boven brengt en de aandrang om de gegeven situatie, die deze emotie heeft opgeroepen weg te nemen of in de hand te houden.
De shiba
De Shiba's geschiedenis is doordrenkt met het leven in de bergachtige streken van Japan, waar ze zich onderscheidden als moedige jagers. Ze werden vaak ingezet voor de jacht op verschillende prooien, waaronder de Yamadori, een bergfazant, hazen, vossen, dassen, en zelfs reeën. Ondanks hun bescheiden formaat wordt vermoed dat ze zelfs jaagden op grotere prooien zoals zwijnen en beren. In deze afgelegen streken, waar de Shiba de enige hond was, werd zijn raszuiverheid zorgvuldig bewaard.
Gedurende eeuwen onderging de Shiba weinig fysieke veranderingen, maar zijn intelligentie en behendigheid maakten hem tot een meesterlijke jager. Zijn jachttechnieken werden voortdurend verbeterd, waardoor hij een waardevolle metgezel werd voor de mensen in de regio.
De band tussen de Shiba en zijn menselijke metgezellen was diep en trouw. Sommige mensen waren zo gehecht aan hun Shiba dat ze, als de hond stierf, meteen weer een nieuwe namen, waardoor ze door de generaties heen meerdere Shiba's hadden. Deze toewijding aan het ras bleef van generatie op generatie bestaan.
Hoewel de Shiba misschien geen prominente rol speelde in de traditionele Japanse beschaving, was hij wel een gewaardeerd onderdeel dat zorgvuldig werd gekoesterd. De Shiba's rol als jager en metgezel heeft bijgedragen aan zijn voortbestaan en populariteit door de eeuwen heen.
Oorlogsslachtoffer.
De periode tussen 1910 en 1920 markeert een belangrijk keerpunt voor de Shiba en andere Japanse hondenrassen. Gedurende deze tijd begonnen Japanners zich serieuzer bezig te houden met de kynologie, waarbij ze hun inheemse rassen inventariseerden en probeerden te behouden. Men erkende dat deze rassen deel uitmaakten van het nationale erfgoed, en in 1936 werd officieel besloten om de Shiba te beschermen.
Helaas brak kort daarna de Tweede Wereldoorlog uit, wat aanzienlijke schade toebracht aan de hondenpopulatie, inclusief de Shiba. Tegen het einde van de oorlog was het ras bijna uitgestorven. Kynologen namen de zware taak op zich om overlevenden van het ras te vinden, met name in de meest afgelegen dorpen op het eiland Honshu. Door zorgvuldig te selecteren op raszuiverheid slaagden ze erin om het Shiba-ras te herstellen. Deze inspanningen waren succesvol en hebben bijgedragen aan het behoud van dit unieke Japanse ras.
Tegenwoordig is de Shiba een van de meest geliefde gezelschapshonden in Japan. Zijn populariteit groeit ook in Europa, en het ras heeft zijn weg gevonden naar de Verenigde Staten. De Shiba staat bekend om zijn levendige persoonlijkheid, intelligentie en unieke uiterlijk, waardoor hij wereldwijd een gewaardeerde metgezel is geworden. De toewijding van kynologen en liefhebbers heeft het Shiba-ras geholpen om te herstellen van de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en zijn plaats te vinden in harten over de hele wereld.
Een kleinehond met veel Sprit
De Shiba, ondanks zijn bescheiden formaat, barst van energie en spirit, zowel op jonge als oudere leeftijd. Zijn intrinsieke aard maakt hem soms wat afwezig, maar neemt u hem mee naar de vrije natuur om te rennen, dan transformeert hij in een ware atleet, een bundel spieren. In deze momenten herinnert hij zich zijn oorspronkelijke roeping, als een jager hoog in de bergen van Japan. Bij de geringste geur van veer- of haarwild wordt hij ongeduldig en trilt van opwinding.
De Shiba is bijzonder gecharmeerd van wandelingen in de bossen. Hoewel u hem over het algemeen kunt loslaten zonder dat hij wegloopt, is het toch verstandig om ervoor te zorgen dat hij naar u terugkomt wanneer u roept. Met zijn onafhankelijke aard weet je nooit helemaal zeker wat hij van plan is.
Eenmaal terug in huis lijkt de Shiba te genieten van het comfort van een knus interieur. Ondanks zijn actieve buitenkant is hij geen lomperik, maar eerder fijngevoelig. De zachtheid van een kussen of tapijt, de warmte van een houtvuur en het gedempte lamplicht waardeert hij ten zeerste. Deze momenten van rust en comfort zijn net zo belangrijk voor hem als zijn avonturen in de buitenlucht, en ze dragen bij aan het veelzijdige karakter van deze opmerkelijke kleine hond.
Goed opvoeden
Het opvoeden van een Shiba Inu vereist specifieke kennis en leiderschap. Dit zelfstandige ras ziet zichzelf graag als de roedelleider, tenzij jij het tegendeel bewijst. Een succesvolle opvoeding vereist inlevingsvermogen, ervaring, liefdevolle consequentie en vooral geduld. De Shiba Inu onthoudt onzekerheden, inconsistenties of grove behandelingen, en bij misplaatst gedrag zal hij zich niet snel willen onderwerpen, waardoor zijn dominante gedrag naar voren kan komen.
Leiderschap is cruciaal bij het opvoeden van een Shiba Inu. Wie aan de hoge eisen kan voldoen en duidelijk leiding kan geven, zal over het algemeen weinig problemen ervaren bij de opvoeding van dit ras. Intensieve inprenting en socialisatie tijdens de puppytijd en puberteit zijn essentieel, vooral vanwege het sterke jachtinstinct van het ras. Loslaten is niet altijd mogelijk, dus het trainen van het terugroepen is van groot belang.
Belangrijke do's bij de opvoeding van een Shiba Inu zijn het enigszins autoritair optreden, respect tonen voor zijn onafhankelijke aard, en proberen hem te begrijpen zoals hij is, met zowel goede als minder goede eigenschappen.
Aan de andere kant zijn er ook dingen die je beter kunt vermijden. Het proberen 'af te richten' van een Shiba is niet effectief; in plaats daarvan moet je hem opvoeden met begrip en respect. Gebiedend zijn en ruwe behandeling moeten vermeden worden, omdat dit het dominante gedrag van het ras kan versterken. Ook het aannemen dat hij onverschillig is vanwege zijn gesloten karakter is een misvatting. Het is belangrijk om je niet op te winden en hem niet zomaar aan iemand toe te vertrouwen, vooral niet tijdens vakanties. Het vereist een verantwoordelijke aanpak om de Shiba Inu op te voeden en een sterke band van wederzijds begrip te ontwikkelen.
Zijn gezondheid.
De Shiba staat bekend om zijn robuuste gezondheid en zijn uiterlijk doet denken aan primitieve hondenrassen. Net als zijn voorouders is hij stevig en veerkrachtig. Opmerkelijk is dat de Shiba geen specifieke gezondheidsproblemen kent, wat bijdraagt aan zijn algemene welzijn.
De vacht van de Shiba speelt een belangrijke rol in zijn aanpassingsvermogen aan verschillende weersomstandigheden. Bij koud weer wordt zijn vacht twee keer zo dik om hem te beschermen, waardoor hij zonder angst voor slecht weer buiten kan leven. De vacht is kort, hard, dicht en dik, en vereist over het algemeen geen speciale verzorging. Regelmatig borstelen helpt echter om dood haar te verwijderen en de vacht volumineus te houden.
Wat betreft algemene verzorging is het belangrijk om regelmatig de ogen en oren van de Shiba schoon te maken, nagels te knippen en tanden te poetsen. Deze eenvoudige routine draagt bij aan zijn algehele welzijn en zorgt ervoor dat hij straalt.
De Shiba staat erom bekend niet jaloers te zijn en houdt van zowel menselijke als hondenfamilieleden. Hij kan goed samenleven met honden van andere rassen, maar voorzichtigheid is geboden bij het samenbrengen van reuen, vooral als ze niet gecastreerd zijn. In deze situaties kan het gedrag tussen reuen soms uitdagend zijn.
Over het algemeen is de Shiba een gezond ras met weinig bekende erfelijke gezondheidsproblemen, wat bijdraagt aan zijn levenslustige en actieve levensstijl. Het regelmatig bijhouden van zijn algemene gezondheid en welzijn zorgt voor een gelukkige en gezonde Shiba.
Zijn voeding.
De Shiba staat bekend om zijn gematigde eetlust en is verre van een gulzige eter. Het is belangrijk om te beseffen dat elke hond individuele voedingsbehoeften heeft, en het is essentieel om de voeding van de Shiba aan te passen aan zijn specifieke vereisten.
Een Shiba van ongeveer twaalf kilo heeft dagelijks een gevarieerd dieet nodig, aangevuld met de nodige vitamines. Het is raadzaam om twee tot drie keer per week vlees, vis of orgaanvlees en een hardgekookt ei aan zijn maaltijden toe te voegen. Deze toevoegingen bieden extra voedingsstoffen die bijdragen aan een uitgebalanceerd dieet.
De voedingsbehoeften van de Shiba kunnen variëren afhankelijk van zijn activiteitsniveau. Als hij veel lichaamsbeweging krijgt, kunnen de porties vergroot worden. Droogvoer is een praktische en kosteneffectieve optie die geschikt is voor de Shiba, maar het is van belang om consistent te blijven met het gekozen dieet.
Het is cruciaal om, ongeacht het dieet, een bepaalde consistentie in zijn voeding aan te houden. Veranderingen in voeding moeten geleidelijk worden geïntroduceerd om mogelijke spijsverteringsproblemen te voorkomen. Het monitoren van het gewicht en de algehele gezondheid van de Shiba is belangrijk om ervoor te zorgen dat hij de juiste voeding krijgt.
Voor Shiba's die in een flat wonen, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat ze niet oververhit raken en voldoende toegang hebben tot vers water. Het handhaven van een goed uitgebalanceerd dieet en het bieden van de nodige hydratatie zijn essentiële aspecten van de zorg voor een gezonde en gelukkige Shiba.
